ابن طاووس احمد بن موسی

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] سید جمال الدین، احمد بن موسی بن جعفر بن طاووس حسینی حلی از علمای بزرگ قرن هفتم هجری است.
آشناترین سخن در نسب سید جمال الدین، احمد بن موسی بن طاووس این است که او برادر سید ابن طاووس، صاحب کتاب اقبال است.
از جمله اجداد بزرگوار او، شیخ طوسی و شیخ ورام بن ابی فراس، صاحب مجموعه ورام هستند.
لقب ابن طاووس و آل طاووس بخاطر جد بزرگ آنان ابوعبدالله، محمد بن اسحاق به این خاندان داده شده که در اثر جمال و حسن صورت به طاووس ملقب شده است.
سلسلۀ شریفۀ آل طاووس منتهی به داوود، برادر رضاعی امام صادق علیه السلام می باشد.
داوود کسی است که وقتی در زندان بود، امام صادق علیه السلام دعای معروف «ام داوود»، از اعمال نیمه رجب، را به مادر او آموخت و بدین وسیله فرزندش از زندان نجات یافت.

دانشنامه آزاد فارسی

ابن طاووس، احمد بن موسی ( ـ حله ۶۷۳ق)
فقیه و رجالی امامی. معروف به فقیه اهل بیت. از خاندان سرشناس آل طاووس بود. در حدیث، ادبیات، کلام و تفسیر نیز دستی داشت و صاحب دیوان شعر بود. به برادرش رضی الدین علی بن موسی مشهور به سید بن طاووس و پسرش عبدالکریم، صاحب فرحة العزی نیز ابن طاووس گویند، ولی در منابع فقهی و رجالی، مراد از «ابن طاووس» هم اوست. فقیهان امامیه همه از او به بزرگی و احترام یاد می کنند. سید فخار بن مَعْد موسوی، ابوعلی حسن بن حشرم و شیخ نجیب الدین ابن نما از استادان او بودند. از شاگردان او می توان علامۀ حلّی، ابن داوود، صاحب رجال و علی بن عیسی اربلی را نام برد. ابن داوود در تدوین کتاب رجالی اش بسیار از او سود برده بود. صاحب معالم کتاب تحریر طاووسی خود را از کتاب رجالی او به نام حل الاشکال فی معرفة الرجال برگرفته است. از دیگر آثارش بُشری المحققین؛ ملاذ علماء الامامیه و عین العبره فی غبن العتره.

پیشنهاد کاربران

بپرس