ابن صول

لغت نامه دهخدا

ابن صول. [ اِ ن ُ ] ( اِخ ) ابوالفضل عمربن مسعده وزیر، مأمون بواسطه دها و تدبیر نزد خلیفه مکانتی داشته و عموزاده صولی ابراهیم بن عباس شاعر مشهور است و در سال 217 هَ.ق. بشهر اذنه درگذشته است.

فرهنگ فارسی

وزیر مامون او بواسطه دها و تدبیر نزد خلیفه مکانتی داشت

پیشنهاد کاربران

بپرس