ابن صبح

لغت نامه دهخدا

ابن صبح. [ اِ ن ُ ص ُ ] ( ع اِ مرکب ) آفتاب. || روز. || خورشید. || حرامزاده. ( مهذب الاسماء ). ابن عجل. ابن الصبح.

فرهنگ فارسی

خورشید روز حرامزاده

پیشنهاد کاربران

بپرس