ابن صاعد اَندُلسی (المویه ۴۲۰ـ ۴۶۲ق)
(یا: قاضی صاعد) مورخ و منجم مسلمان اسپانیایی. در خانواده ای قرطبی پرورش یافت. در شهر تولدو (طلیطله) منصب قضا داشت. در حدود ۴۶۰ق گزیده ای از تاریخ علم را با عنوان کتاب التعریف بطبقات الأمم تألیف کرد. همچنین، شرحی تاریخی از علمای مسلمان و بربر گرد آورد (که ممکن است بخشی از اثر قبلی او باشد) و رساله ای در نجوم نوشت. ابن صاعد رصدکنندۀ بزرگی بود و از رصدهای خود و همکاران مسلمان و یهودی اش در تدوین زیج جدیدی استفاده کرد. به اعتقاد او هشت ملت یا فرهنگِ هندیان، ایرانیان، یونانیان، کلدانیان، رومیان، مصریان، مسلمانان و عبریان در پیشرفت علم سهم بیشتری داشته اند. ابن قفطی و ابن ابی اصیبعه از این کتاب او بهرۀ بسیار برده اند.
(یا: قاضی صاعد) مورخ و منجم مسلمان اسپانیایی. در خانواده ای قرطبی پرورش یافت. در شهر تولدو (طلیطله) منصب قضا داشت. در حدود ۴۶۰ق گزیده ای از تاریخ علم را با عنوان کتاب التعریف بطبقات الأمم تألیف کرد. همچنین، شرحی تاریخی از علمای مسلمان و بربر گرد آورد (که ممکن است بخشی از اثر قبلی او باشد) و رساله ای در نجوم نوشت. ابن صاعد رصدکنندۀ بزرگی بود و از رصدهای خود و همکاران مسلمان و یهودی اش در تدوین زیج جدیدی استفاده کرد. به اعتقاد او هشت ملت یا فرهنگِ هندیان، ایرانیان، یونانیان، کلدانیان، رومیان، مصریان، مسلمانان و عبریان در پیشرفت علم سهم بیشتری داشته اند. ابن قفطی و ابن ابی اصیبعه از این کتاب او بهرۀ بسیار برده اند.
wikijoo: ابن_صاعد_اندلسی