ابن شخباء

لقب او ذوالفضیلتین بود یعنی شعر و نثر را به خوبی بیان میکرد و میگویند قاضی فاضل تماما بر نامه های او تکیه داشته و از آنها استفاده کرده است.
اما نامه های وی از میان رفته و تنها اندکی از آن در [الذخیرة ]ابن بسام ، و [معجم الادباء]یاقوت حموی باقی مانده است و از نامه های او :قد ارتفع الخلاف بین الکافة أن الله ذخر للدولة الفاطمیة - ثبت الله أرکانها - من الحضرة العلیة المنصورة الجیوشیة - خلد الله سلطانها - من حمى سوادها، ونصر أعلامها، وضم نشرها، وحفظ سریرها ومنبرها، بعد أن کان الأعداء - الذین ارتضعوا در إنعامها، وتوسموا بشرف أیامها، فطردت ید الاصطناع إملاقهم، وأثقلت قلائد الإحسان أعناقهم - خفروا ذمم الولاء، وکفروا سوابغ الآلاء، ففجأتهم الحوادث من کل طریق، ونعب بهم غراب الشتات، والتفریق واستباحتهم ید الشدائد، وأتى الله بنیانهم من القواعد، ولم تزل النفوس منذ طرق "أتسز" اللعین هذه البلاد، وأنجم فیها أنجم الفساد، وتعدى حدود الله وکلماته، وتعرض لمساخطته، ونقماته، عالمة بأن إملاء الحضرة العلیة - مد الله ظلها على الکافة - لم یکن عن استعمال رخصة فی هذه الحال، ولا سکون إلى عوارض من الإغفال والإهمال، بل هو. . . .
... [مشاهده متن کامل]