ابن سَمْعون، محمد بن احمد (۳۰۰ـ بغداد ۳۸۷ق)
عارف و زاهد بغدادی. اگرچه شماری از تذکره نویسان او را در شمار صوفیان آورده اند، زندگی جنجالی او چنان است که نمی توان او را در عداد صوفیان رسمی جای داد. در بغداد زاده شد و محضر شبلی را دریافت. از آن پس به وعظ پرداخت و بیشتر خطیبی بود که با وعظ مردم را به زهد می خواند تا صوفی ای که خود در زندگی چنین طریقه ای را پیشه کند. از همین نظر، زندگی مرفّه و اشرافی او مورد اعتراض مردمان واقع شد. پس از درگذشت، نخست در منزلش به خاک سپرده شد، بعدها جسد او را به مسجد جامع شهر، و پس از مدتی به کنار قبر احمد بن حنبل انتقال دادند.
عارف و زاهد بغدادی. اگرچه شماری از تذکره نویسان او را در شمار صوفیان آورده اند، زندگی جنجالی او چنان است که نمی توان او را در عداد صوفیان رسمی جای داد. در بغداد زاده شد و محضر شبلی را دریافت. از آن پس به وعظ پرداخت و بیشتر خطیبی بود که با وعظ مردم را به زهد می خواند تا صوفی ای که خود در زندگی چنین طریقه ای را پیشه کند. از همین نظر، زندگی مرفّه و اشرافی او مورد اعتراض مردمان واقع شد. پس از درگذشت، نخست در منزلش به خاک سپرده شد، بعدها جسد او را به مسجد جامع شهر، و پس از مدتی به کنار قبر احمد بن حنبل انتقال دادند.