ابن سمح

لغت نامه دهخدا

ابن سمح. [ اِ ن ُ ؟ ] ( اِخ ) یا ابن سمج. ابوالقاسم اصبغبن محمد غرناطی. از مشاهیر ریاضیین اندلس. نشأت او بغرناطه بوده است و با اینکه در ریاضی و هیئت مخصص بوده از طب نیز بهره داشته و شاگرد مسلمة مجریطی است. او راست : کتاب المدخل الی الهندسه فی تفسیر کتاب اقلیدس. کتاب المعاملات. کتاب طبیعةالعدد. کتاب التعریف بصورة صنعة الاسطرلاب. کتاب الکبیر فی الهندسه. زیج علی احد مذاهب الهند المعروف بسندهند. وفات او بسنه 420 هَ.ق. بغرناطه و سن اوشمسی 59 بود، در عهد جیوس بن زیری بن مناد صنهاجی.

دانشنامه آزاد فارسی

ابن سَمْح (قرطبه ۳۷۰ـ غرناطه ۴۲۶ق)
(شهرت ابوالقاسم اَصبغ بن محمد غرناطی) ریاضی دان و منجم مسلمان اسپانیایی. از شاگردان برجستۀ مسلمة بن احمد مجریطی ( ـ۳۹۸ق) بود و با کیمیاگری نیز آشنایی داشت. به سبب اوضاع نابسامان سیاسی قرطبه، زادگاهش را ترک کرد و به غرناطه رفت و به خدمت حبّوس صنهاجی، امیر بنی زمیری، درآمد. ابومروان سلیمان بن الناشی از شاگردان او بود. ازجمله آثار منسوب به اوست: المدخل الی الهندسة در شرح و تفسیر کتاب اقلیدس؛ ثمارالعدد/المعاملات؛ التعریف بصورة صنعة الاسطرلاب؛ کتاب العمل بالاسطرلاب؛ کتاب الزیج که از آثار معتبر ابن سمح و براساس روش سند هند است؛ الکافی فی الحساب الهوایی که رساله ای در چگونگی محاسبات ذهنی ارقام بزرگ است.

پیشنهاد کاربران

بپرس