ابن سقاف

لغت نامه دهخدا

ابن سقاف. [ اِ ن ُ ؟ ] ( اِخ ) چند تن از خاندان علم و تصوف ، از فرزندان عبدالرحمن سقاف حضرمی ، در حضرموت و حجاز ویمن و هندوستان بقرن دهم و یازدهم هجری بدین کنیت اشتهار یافتند. و مردم را به آنان اعتقاد نیکو بود، از آن جمله علی بن ابی بکربن عبدالرحمن و فرزندش محمد متوفی به سال 1002 هَ.ق. و پیروان محمد او را مهدی موعود می دانستند و محمدبن عمربن شیخ متوفی بسنه 1052 و محمدبن علوی بن محمدبن ابی بکر متوفی در 1071. و این محمد چندی به هندوستان میزیست و سفری بمکه شد و بدانجا درگذشت ، و مشهورترین افراد این خاندان اوست.

فرهنگ فارسی

چند تن از خاندان علم و تصوف از فرزندان عبدالرحمن سقاف

پیشنهاد کاربران

بپرس