ابن زنیه

لغت نامه دهخدا

ابن زنیه. [ اِ ن ُ زَ / زِ ی َ ] ( ع ص مرکب ، اِ مرکب ) حرامزاده. ( مهذب الاسماء ). پسر زنا. خلاف ابن رشده.

پیشنهاد کاربران

بپرس