[ویکی فقه] ابن زریق ناصرالدین محمد بن عبدالرحمن آل قدامه. ناصرالدّین محمد بن عبدالرحمن بن محمد، از شخصیت های آلِ قُدامه، می باشد؛ این خاندان، خاندانی فلسطینیُ الاصل و حنبلی مذهب که فقیهان، مُسندان، حافظان و قاضیان بسیاری از آن برخاستند و فعالیت علمی ــ دینی آنان در اندیشۀ اسلامی آن روزگار و گسترش مذهب حنبلی تأثیر بزرگی به جای نهاد.
ناصرالدّین محمد بن عبدالرحمن بن محمد (ح ۷۶۰-۸۰۳ق/۱۳۵۹-۱۴۰۱م)، معروف به ابن زُرَیق.وی در ده سالگی (؟) به دست سپاهیان تیمور لنگ اسیر شد. از صلاح الدین بن ابی عمر حدیث شنید و فقه آموخت.ناصرالدین «حافظ» بود و در فنون حدیث مهارت داشت. ابن حجر از وی استفادۀ بسیار کرده است.
ابن طولون، محمد، الفوائد الجوهریّة فی تاریخ الصّالحیّه، ج۲، ص۴۴۴، به کوشش محمد احمد دهمان، دمشق، ۱۴۰۱ق.
۱. ↑ ابن طولون، محمد، الفوائد الجوهریّة فی تاریخ الصّالحیّه، ج۲، ص۴۴۴، به کوشش محمد احمد دهمان، دمشق، ۱۴۰۱ق. ۲. ↑ ابن عماد، عبدالحی، شذرات الذّهب، ج۹، ص۵۹، قاهره، ۱۳۵۱ق.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل قدامه»، شماره۴۴۸.
...
ناصرالدّین محمد بن عبدالرحمن بن محمد (ح ۷۶۰-۸۰۳ق/۱۳۵۹-۱۴۰۱م)، معروف به ابن زُرَیق.وی در ده سالگی (؟) به دست سپاهیان تیمور لنگ اسیر شد. از صلاح الدین بن ابی عمر حدیث شنید و فقه آموخت.ناصرالدین «حافظ» بود و در فنون حدیث مهارت داشت. ابن حجر از وی استفادۀ بسیار کرده است.
ابن طولون، محمد، الفوائد الجوهریّة فی تاریخ الصّالحیّه، ج۲، ص۴۴۴، به کوشش محمد احمد دهمان، دمشق، ۱۴۰۱ق.
۱. ↑ ابن طولون، محمد، الفوائد الجوهریّة فی تاریخ الصّالحیّه، ج۲، ص۴۴۴، به کوشش محمد احمد دهمان، دمشق، ۱۴۰۱ق. ۲. ↑ ابن عماد، عبدالحی، شذرات الذّهب، ج۹، ص۵۹، قاهره، ۱۳۵۱ق.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل قدامه»، شماره۴۴۸.
...