[ویکی فقه] ابن زریق شهاب الدین ابوالعباس احمد بن محمد آل قدامه. شهاب الدّین ابوالعباس احمد بن محمد، از شخصیت های آلِ قُدامه، می باشد؛ این خاندان، خاندانی فلسطینیُ الاصل و حنبلی مذهب که فقیهان، مُسندان، حافظان و قاضیان بسیاری از آن برخاستند و فعالیت علمی ــ دینی آنان در اندیشۀ اسلامی آن روزگار و گسترش مذهب حنبلی تأثیر بزرگی به جای نهاد.
شهاب الدّین ابوالعباس احمد بن محمد بن احمد بن عمر (۶۵۲-۷۴۲ق/۱۲۵۴-۱۳۴۲م).وی برادرزادۀ تقی الدّین سلیمان است. از ابوالعباس احمد بن عبدالدائم و عبدالوهاب بن ناصح و شمس الدّین عبدالرحمن حدیث شنید و روایت کرد.فقه آموخت و المقنع را از بر داشت. در ۷۲۶ق/۱۳۲۶م در دمشق به خط خود به صفدی اجازه داد.
ابن رافع، تقی الّدین محمد، الوفیات، ج۱، ص۴۰۷، به کوشش صالح مهدی عباس و بشار عواد معروف، بیروت، ۱۴۰۲ق.
۱. ↑ ابن رافع، تقی الّدین محمد، الوفیات، ج۱، ص۴۰۷، به کوشش صالح مهدی عباس و بشار عواد معروف، بیروت، ۱۴۰۲ق.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل قدامه»، شماره۴۴۸.
...
شهاب الدّین ابوالعباس احمد بن محمد بن احمد بن عمر (۶۵۲-۷۴۲ق/۱۲۵۴-۱۳۴۲م).وی برادرزادۀ تقی الدّین سلیمان است. از ابوالعباس احمد بن عبدالدائم و عبدالوهاب بن ناصح و شمس الدّین عبدالرحمن حدیث شنید و روایت کرد.فقه آموخت و المقنع را از بر داشت. در ۷۲۶ق/۱۳۲۶م در دمشق به خط خود به صفدی اجازه داد.
ابن رافع، تقی الّدین محمد، الوفیات، ج۱، ص۴۰۷، به کوشش صالح مهدی عباس و بشار عواد معروف، بیروت، ۱۴۰۲ق.
۱. ↑ ابن رافع، تقی الّدین محمد، الوفیات، ج۱، ص۴۰۷، به کوشش صالح مهدی عباس و بشار عواد معروف، بیروت، ۱۴۰۲ق.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل قدامه»، شماره۴۴۸.
...