ابن زرعه. [ اِ ن ُ زُ ع َ ] ( اِخ ) ابوعلی عیسی بن اسحاق بن زرعه بن مرقس بن زرعةبن یوحنا. با ابن الندیم صاحب الفهرست معاصر بوده. او از مبرزین علمای منطق و فلسفه و مجوّدین مترجمین و نَقَله است. مولد او به بغداد به سال 330 هَ.ق. از کتب اوست : کتاب اختصار کتاب ارسطو در معمور ارض. کتاب اغراض. کتب منطقیه ارسطو. کتاب معانی ایساغوجی. کتاب معانی قطعه از مقاله سیم از کتاب السماء. کتابی در عقل. کتاب النمیمه. و از ترجمه های او از سریانی است : کتاب الحیوان ارسطو. کتاب منافع اعضاء حیوان بتفسیر یحیی النحوی. مقاله ای در اخلاق. کتاب خمس مقالات از کتاب نیقولاوس در فلسفه ارسطو. متن کتاب مغالطات ارسطو.
