ابن ربن. [ اِ ن ُ رَب ْ ب َ ] ( اِخ ) ابوالحسن علی بن سهل ربن طبری. طبیب یهودی. ربن که بدو منسوب است لقب سهل است که از احبار یهود بود و ابن ربن علی به طبرستان در خدمت ولاة آنجا از قبیل مازیاربن قارن و دیگران بسر میبرد و علم حکمت و طبیعیات آموخته بود و بواسطه فتنه ای که در آنجا افتادنفی شده بری آمد و محمدبن زکریای رازی از او استفادات بسیار کرد. آنگاه از ری بسرمن رأی رفته ومعتصم خلیفه اسلام آورد و از ندمای خلیفه گردید. او را تصنیفات بسیار است ، ازجمله : فردوس الحکمه. تحفةالملوک. کُنّاش الحضره. منافع اطعمة والاشربة والعقاقیر. ( قفطی ).
فرهنگ فارسی
ابوالحسن علی بن سهل ربن طبری . وی تا ۲۲۴ ه ق . دبیر مازیار بن قارن بود و سپس بخدمت معتصم بالله خلیفه عباسی در آمد و بعد ازو در خدمت واثق و متوکل نیز بوده است . از تالیفات او فردوس الحکمه ( ه . م . ) در طب کتاب الدین و له و کتاب حفظ الصحه در دست است . طبیب یهودی
