ابن راهب

لغت نامه دهخدا

ابن راهب. [ اِ ن ُ هَِ ] ( اِخ ) ابوشکر پطرس بن راهب بن اکرم بن مهذب بن شماس قیطی. در فسطاط مصر میزیسته و681 هَ.ق. درگذشته است. کتابی در تاریخ از خلقت آدم تا قضاة بنی اسرائیل و ملوک روم و ظهورمسیح و تاریخ بطارقه و هم تاریخ خلفا تا زمان خویش نوشته و در جداولی مرتب کرده است ، این کتاب با ترجمه ٔلاتینی در پاریس به سال 1651 م. به طبع رسیده است.

فرهنگ فارسی

کتابی در تاریخ از خلقت آدم تا قضاه بنی اسرائیل و ملوک روم و ظهور مسیح نوشته است

پیشنهاد کاربران

بپرس