ابن دریهیم

لغت نامه دهخدا

ابن دریهیم. [ اِ ن ُ دُ رَ ] ( اِخ ) تاج الدین ابوالفتح علی بن محمدبن دریهیم موصلی طبیب. وفات 762 هَ.ق. از کتب اوست : کتاب منافعالحیوان ، منقسم بچهار باب : باب ذوات الاربع، باب طیور،باب حیتان و باب حشرات. و این کتاب از تخلیطهای دمیری صاحب حیوةالحیوان مبری است. و کتاب دیگری در مربعات دارد که حاکی از خرافی بودن مرد است. وفات ابن دریهیم به بغداد بوده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس