ابن داود ظاهری. [ اِ ن ُ وو دِ هَِ ] ( اِخ ) ابوبکر محمدبن داودبن علی بن خلف اصفهانی ، معروف بظاهری. شاعر و ادیب و فقیه. پدرش داود ظاهری معروف است ، و او پس از پدر در حلقه او بتدریس نشست. کتابی در ادب کرده است موسوم به زهره. وفات او به سال 297 هَ.ق. بسن چهل ودوسالگی بوده است.
