ابن داود
لغت نامه دهخدا
ابن داود. [اِ ن ُ وو ] ( اِخ ) ابوالحسن محمدبن احمدبن داود قمی.وفات 378 هَ.ق. محدث و فقیه شیعی. از قم به بغدادرفته و در آنجا بترویج حدیث پرداخته است. او را تألیفات بسیار است و نام آنها در رجال نجاشی آمده است.
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] ابن داود (ابهام زدایی). ابن داود ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • ابن داود تقی الدین ابومحمد حسن بن علی حلی، ابومحمد حسن بن علی ، ملقب به تقی الدین ، رجالی ، فقیه و ادیب امامی و از علماى بزرگ شیعه در قرن هفتم هجرى• ابن داود ابوالحسن محمد بن احمد قمی، ابوالحسن محمد بن احمد بن داوود ( ذیحجه ۳۶۸/ژوئیه ۹۷۹)، محدث و فقیه شیعی • ابن داوود ابوبکر محمد بن داوود اصفهانی ، فقیه، محدّث، ادیب، شاعر قرن سوم هجری و امام مذهب ظاهریه
...
...
wikifeqh: ابن داوود_(ابهام_زدایی)
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید