ابن خطیب ابوعبدالله محمد بن عبدالله سلمانی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن خَطیب، ابوعبدالله محمد بن عبدالله بن سعید بن عبدالله بن سعید بن علی بن احمد سلمانی (۷۱۳ - ۷۷۶ق /۱۳۱۳-۱۳۷۴م)، مشهور به ذوالوزارتین (ریاست شمشیر و قلم یا وزارت و کتابت) و ملقب به لسان الدین ، وزیر ، طبیب ، ادیب ، مورخ و فقیه مالکی اندلسی می باشد.
دودمان ابن خطیب را از آن رو سلمانی نامیده اند که نسبشان به مراد، یکی از تیره های قحطانی ساکن ناحیه سلمان یمن می رسد.
مقری احمد، نفح الطیب، ج۵، ص۲۲ به نقل از ابن خطیب، تحقیق احسان عباس، بیروت، ۱۳۸۸ق.
نزدیک به یک قرن و نیم پس از آن، وقتی خطر حمله مسیحیان این شهر را تهدید کرد، سعید نیای بزرگ ابن خطیب به لوشه (در ۵۵ کیلومتری غرب غرناطه)
عنان محمد عبدالله، مقدمه بر الاحاطة، ج۱، ص۳۲.
ابن خطیب در لوشه به دنیا آمد
ابن حجر عسقلانی احمد، الدرر الکامنة فی اعیان المائة الثامنة، ج۵، ص۲۱۳، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۶ق.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس