ابن خالویه ذوالنونین ابوعبدالله حسین بن احمد

[ویکی فقه] اِبْن خالویه، ابوعبدالله حسین بن احمد بن خالویه، ملقب به ذوالنونین (د ۳۷۰ق /۹۸۰م)، شاعر، ادیب و نحوی برجسته ایرانی تبار می باشد.
ثعالبی
ثعالبی عبدالملک، یتیمة الدهر، ج۱، ص۸۸، به کوشش محمد اسماعیل صاوی، قاهره، ۱۳۵۲ق /۱۹۳۴م.
نحو و ادب را نزد ابن درید (د ۳۲۱ق /۹۳۳م)، ابوبکر بن انباری (د ۳۲۸ق /۹۴۰م)، نفطویة (د ۳۲۳ق /۹۳۵م) و ابوسعید سیرافی (د ۳۶۸ق /۹۷۹م) فراگرفت. علوم قرآنی را از قاری بزرگ، ابن مجاهد (د ۳۲۴ق /۹۳۶م) و لغت را از «ابوعمر زاهد»، معروف به غلام ثعلب (د ۳۴۵ق /۹۵۶م) آموخت
یاقوت، معجم الادبا، ج۹، ص۲۰۱.
وی از بغداد به شام و سپس به حلب رفت.
یاقوت، معجم الادبا، ج۹، ص۲۰۱.
...