ابن حمیده

[ویکی فقه] اِبْن حُمَیْده، ابوعبدالله محمد بن علی (۴۸۶-۵۵۰ق /۱۰۹۳- ۱۱۵۵م)، نحوی، ادیب، لغوی حلّی است.
انتساب او به حلّه بی گمان به لحاظ سکنی، و نه تولد وی در آن شهر بوده است، زیرا این شهر را سیف الدوله صدقة بن منصور بن دُبَیْس در ۴۹۵ق یعنی ۹ سال پس از تولد ابن حمیده بنا نهاد.
اساتید
ابن حمیده در شهر خود نزد شیخی معروف به خُزیمه به فراگیری علوم گوناگون پرداخت و سپس در بغداد نزد ابن خشاب نحو آموخت و در این علم تبحر یافت.
سرودن شعر
او شعر نیز می سرود و ابن قفطی شعر او را به نیکویی ستوده است، اما از تمام اشعار او بیش از ۵ بیت به دست ما نرسیده است.
آثار
...