ابن حمزه طوسی محمد

دانشنامه آزاد فارسی

ابن حَمزه طوسی، محمّد (قرن ۵ و ۶ق)
(مشهور به ابوجعفر ثانی) فقیه امامی. از زندگانی، مشایخ و شاگردان او گزارشی صحیح در دست نیست. بیشتر به سبب کتاب بسیار معتبرش، الوسیلة الی نیل الفضیلة (قم، ۱۴۰۸ق) شهرت دارد که آن هم گاه به کسانی دیگر نسبت داده شده است. الواسطة و الرائع فی الشرائع از دیگر آثار اوست. گویا نزد محمد شوهانی یا شیخ طوسی یا پسر وی درس خواند. فخّار و احتمالاً ابن شهرآشوب و قطب الدین کیدری از شاگردان او بودند. او پیرو مکتب فقهی شیخ طوسی به شمار می رود. در بیان احکام شیوه ای ابتکاری داشت. محقق حلی در تبویب و فصل بندی شرایع، از او پیروی کرده است. غالباً در ابتدای هر باب، اصطلاحات را تعریف کرده است. ابن حمزه در امامیه به شش تن دیگر نیز اطلاق می شود، که با توجه به نام پدر یا کنیه و لقب و زمان از همدیگر متمایز می شوند.

پیشنهاد کاربران

بپرس