ابن حزم علی

ابن حَزْم ، علی (قرطبه ۳۸۴ـ لَبله ۴۵۶ق)
فیلسوف، فقیه و محدث اَنْدُلُسی. شاگرد ابوعبدالله محمد مذحجی، ابوالقاسم عبدالرحمن ازدی و ابوعبدالله بن دحون است. به رغم اشتغالات سیاسی دارای آثار گوناگونی در موضوعات مختلف فقهی، تاریخی، کلامی و منطقی است. وی گذشته از گرایش های فقهی مکتب ظاهرگرایانه، در مبانی عقلی از نوادر فیلسوفانی است که به بحث شناخت توجه داشتند و در این رهگذر تأملات درخور توجهی در مسئلۀ زبان، و چگونگی القای مفاهیم در ساختارهای منطقی کرده است. از آثارش: المحلّی فی شرح المجلّی در فقه شافعی؛ الفصل فی الملل و الاهواء و النحل در عقاید؛ جوامع السیرة؛ التقریب لحدّ المنطق.