ابن حبیب
لغت نامه دهخدا
ابن حبیب. [ اِ ن ُ ح َ ] ( اِخ ) ابومروان عبدالملک سلمی. فقیه اندلسی. مولد او بجوار غرناطه. او برای اخذ علوم بقرطبه رفت و از آنجا سفری بمکه و مدینه شد و سپس بموطن خویش بازگشت و در اندلس بتألیف و ترویج فقه مالکی پرداخت. وفات او به سال 238 هَ.ق. است. نزدیک هزارکتاب بدو نسبت کرده اند لکن هیچیک بدست نیامده است.
ابن حبیب. [ اِ ن ُ ح َ ] ( اِخ ) بدرالدین یا شهاب الدین ابومحمد حسن بن عمربن حبیب دمشقی حلبی. مولد او به دمشق به سال 710 هَ.ق. وفات بحلب در 779. پدر او محتسب حلب بوده. پس از مرگ پدر به اکمال دروس خویش پرداخت و سفری به حج کرد و در 736 به مصر رفت و باسکندریه اقامت گزید و از آنجا بقدس شد و باز بموطن خود مراجعت کرد و در طرابلس شام بخدمت امیر سیف الدین منجک پیوست ودر حلب به سال 779 درگذشت. مجموعه ای از نظم و نثر به نام نسیم الصبا دارد، و نیز کتاب درةالاسلاک فی ملک الاتراک در تاریخ ممالیک مصر از 648 تا 777 از اوست.
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] ابن حبیب (ابهام زدایی). ابن حبیب ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • ابن حبیب ابوجعفر محمد بغدادی، مورخ ، نحوی و لغوی ، بغدادی• ابن حبیب ابومروان عبدالملک بن حبیب سلمی ، محدث ، فقیه ، ادیب ، نحوی ، شاعر و نسّابه اندلسی • ابن حبیب شرف الدین بن عبدالقادر، فقیه حنفی ، مفسر، نحوی از مردم غزّه (در جنوب فلسطین )
...
...
wikifeqh: ابن حبیب_(ابهام_زدایی)
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید