ابن جُنِیدِ اِسکافی، محمد ( ـ۳۸۱/۳۷۷ق)
فقیه و متکلم امامی. در اسکاف، منطقه ای بین بغداد و واسط، متولد شد. نزد حُمید بن زیاد درس خواند. او و ابن ابی عقیل عمانی که ابن فهد حلی آنان را «قدیمین» نامیده بود، از پایه گذاران فقه مستقل از حدیث در امامیه به شمار می روند. در فقه او استدلال عقلی در چارچوب احادیث نقشی مهم دارد. اقوال امامان را یک رأی می دانست و قیاس را همراه با کشف علت حکم معتبر می شمرد؛ از این رو، با آن که به خلاف ابن ابی عقیل، به حجیت خبر واحد عقیده داشت، اما در امامیه بدان توجه نشد. دو تن از شاگردانش به نام های شیخ مفید و علی ابن بابویه قمی، به شدت با او مخالف بودند. پس از ابن ادریس آرای او بسیار اهمیت یافت و در آثار فقیهان امامیه آمده است، حتی شهید ثانی او را کم نظیر می دانست. بیش از ۴۰ اثر تألیف کرد. کشف التمویه و الالتباس علی اغمارالشیعة من امرالقیاس؛ تهذیب الشیعه لِاحکام الشریعة؛ المختصر الاحمدی للفقه المحمدی از آثار او بوده است. کتاب های او اکنون در دست نیست.
فقیه و متکلم امامی. در اسکاف، منطقه ای بین بغداد و واسط، متولد شد. نزد حُمید بن زیاد درس خواند. او و ابن ابی عقیل عمانی که ابن فهد حلی آنان را «قدیمین» نامیده بود، از پایه گذاران فقه مستقل از حدیث در امامیه به شمار می روند. در فقه او استدلال عقلی در چارچوب احادیث نقشی مهم دارد. اقوال امامان را یک رأی می دانست و قیاس را همراه با کشف علت حکم معتبر می شمرد؛ از این رو، با آن که به خلاف ابن ابی عقیل، به حجیت خبر واحد عقیده داشت، اما در امامیه بدان توجه نشد. دو تن از شاگردانش به نام های شیخ مفید و علی ابن بابویه قمی، به شدت با او مخالف بودند. پس از ابن ادریس آرای او بسیار اهمیت یافت و در آثار فقیهان امامیه آمده است، حتی شهید ثانی او را کم نظیر می دانست. بیش از ۴۰ اثر تألیف کرد. کشف التمویه و الالتباس علی اغمارالشیعة من امرالقیاس؛ تهذیب الشیعه لِاحکام الشریعة؛ المختصر الاحمدی للفقه المحمدی از آثار او بوده است. کتاب های او اکنون در دست نیست.
wikijoo: ابن_جنید_اسکافی،_محمد_(_ـ۳۸۱/۳۷۷ق)