ابن جماعه عبدالعزیز بن محمد

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] قاضی القضاة عز الدین عبدالعزیز بن محمد بن ابراهیم بن سعد الله بن جماعه کنانی شافعی در سال 694 در اطراف دمشق متولد شد.
برای کسب علم از موطن خود مهاجرت کرد و از افرادی چون حافظ دمیاطی، ابوالحسن بن صواف، ابراهیم مقدسی، ابوالفضل ابن عساکر، اسحاق بن یحیی آمدی حدیث شنید. وی مدتی را در مصر واسکندریه سکونت کرد و سپس به مکه رفت و آنگاه به موطن خود دمشق بازگشت.ابن جماعه مدتی سمت قاضی القضاة را عهده دار بود و زمانی در جامع ابن طولون تدریس می کرد.از او با عنوان یکی از فقها و مفتیان و محدثان شافعی مذهب یاد کرده اند.
برخی آثار وی عبارتند از: المناسک الکبری علی المذاهب الاربعه، تخریج احادیث الرافعی، شرح علی منهاج الطالبین، روح قرح الالباء در شعر.
آرزوی وی مرگ در حرمین بود و سرانجام به سال 767 در سفری که به زیارت خانه خدا رفته بود در آنجا درگذشت و در باب المعلی دفن شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس