ابن جزی ابومحمد عبدالله بن محمد کلبی

[ویکی فقه] ابومحمد عبدالله بن محمد، یکی از علمایی که به ابن جزی شهرت دارد؛ اِبْن ِ جُزَی ّ، نام چند تن از علمای خاندان بنی جزی که در سده های ۷- ۹ق /۱۳- ۱۵م در مغرب و اندلس می زیسته اند و به «کلبی » معروفند.
ابومحمد عبدالله بن محمد، فقیه ، ادیب و شاعر غرناطی و سومین فرزند ابوالقاسم ابن جزی می باشد.تاریخ تولد و وفات وی در دست نیست ، اما او در مقدمه کتاب خویش تصریح کرده
ابن جزی ، عبدالله ، کتاب الخیل ، ج۱، ص ۲۰-۲۱، به کوشش محمد عربی خطابی ، بیروت ، ۱۴۰۶ق /۱۹۸۶م .
او نیز مانند دو برادرش نخست نزد پدر به تحصیل پرداخت و سپس از کسانی چون ابوالبرکات (محمد بن محمد) بن الحاج بلفیقی در المریه و غرناطه ، و ابوالقاسم محمد بن احمد حسنی سبتی غرناطی و ابوعبدالله محمد بن عبدالرحمان بیانی و ابوسعید فرج بن لب غرناطی و ابوعبدالله محمد بن بیبش (عبدوی ) دانش آموخت .
ابن خطیب ، محمد، الاحاطه، ج۳، ص۲۹۹.
وی ظاهراً در جوانی به تدریس پرداخت
ابن خطیب ، محمد، الکتیبة الکامنه، ج۱، ص۹۶، به کوشش احسان عباس ، بیروت ، ۱۹۶۳م .
...