ابن جزار ابوجعفر احمد

ابن جَزّار، ابوجعفر احمد ( ـ۳۶۹ق)
پزشک و مورخ مشهور مغربی. در قیروان متولد شد و پزشکی را نزد پدر و عمویش فراگرفت. مدتی نیز شاگردی دوست و استادش، اسحاق بن سلیمان اسرائیلی، را کرده است. به احتمال بسیار، از اهل تسنّن و مالکی مذهب بوده است. از محسنات اخلاقی برخوردار بوده است؛ ازجمله این که می گویند هیچ گاه در قیروان لغزشی از او سر نزده است و هیچ گاه با دولتیان انس و الفت نداشته و دارو را به رایگان در اختیار بیماران گذاشته است. ابن جزّار، علاوه بر طب، در تاریخ و جغرافیا و حکمت و فلسفه دستی داشته است. حاصل این دانش فراوانش آثار و نقل قول های فراوانی است که نویسندگان از کتاب های گوناگون او آورده اند. فراغت ناشی از ثروت فراوان پدری را به خدمت علم درآورد. از مهم ترین آثار چاپی اوست: الاعتماد (فی الادویة المفردة)، زادالمسافر (فی علاج الامراض)، سیاسة الصبیان و تدبیرهم (در طریق نگهداری کودکان سالم و بیمار)، کتاب فی المعدة و امراضها و مداواتها، و از آثار خطی اش: کتاب ابدال العقاقیر، البغیة یا کتاب فی الادویة المرکبة، کتاب الخواص، طب الفقراء و المساکین و چند کتاب خطی دیگر اشاره کرد. از طرفی در آثار برخی نویسندگان به کتاب های فراوانی از ابن جزّار برمی خوریم که هم اکنون هیچ نشانی از آن ها در دست نیست.