ابن جریر طبری

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] نام وی محمد بن جریر بن یزید بن کثیر بن غالب است. بنابر مشهور در اواخر سال ۲۲۴ ه. در آمل مازندران (طبرستان) به دنیا آمد و در آخر روز شنبه ۲۶ شوال سال ۳۱۰ ه. در بغداد از دنیا رفت و او را در روز یکشنبه در خانه اش به خاک سپردند.
وی یکی از افراد پر استعداد و دارای نبوغ افراد بشری است که نمونه کمی در بین انسان ها دارند. سر تا پا عشق به علم و دانش بوده و تمام عمر خود را در راه تحصیل آن صرف کرده و حتی به خاطر باز نماندن از تحصیل علم و دانش، همسر اختیار نکرده است.خود می گوید: من قرآن را در هفت سالگی حفظ کردم و در سن هشت سالگی امام جماعت شدم و در سن نه سالگی شروع به نوشتن اخبار کردم.وی درباره شدت عشق و علاقه خود نسبت به علم و دانش می نویسد: من در نزد احمد بن حماد دولابی تاریخ می خواندم و هر روز برای این منظور از شهر ری بنزد احمد که در یکی از روستاهای اطراف ری ساکن بود می رفتم، و بلافاصله از نزد او به ری می آمدم و مانند دیوانگان سر از پا نشناخته، بدرس حدیث محمد بن حمید رازی حاضر می شدم.در حالات او نقل شده که روزی به شاگردانش گفت: آیا حاضرید تفسیری را که نوشته ام بررسی کرده و تحقیق کنید؟ پرسیدند که چه میزان است؟ گفت: سی هزار ورق گفتند: مطالعه و بررسی این مقدار تفسیر عمر زیادی می طلبد. وی به خاطر آنان تفسیر را در سه هزار ورق خلاصه کرد.وی به خاطر تحصیل علم و دانش اسلامی، چندین بار سفرهای طولانی انجام داد. در علاقه و اهتمام او به علم و دانش همین بس که یک ساعت به آخر عمرش مانده در حال بیماری روایتی که از امام جعفر بن محمد «علیهما السلام» رسیده بود، شنید و چون آن روایت را تا آن زمان نشنیده بود، فوری قلم و دوات خواست و آن را نوشت. وی علاوه بر علوم اسلامی مانند فقه و اصول و تفسیر، در علوم ادبی و فلسفی و حتی در علم طب و ریاضی و هیئت و تاریخ نیز استاد بود.بدلیل گستردگی ابعاد شخصیتی و فراوانی مباحث تفسیری طبری، کتابشناسی آن را در حد ارائه عنوان ها و فهرست بندی مطالب، ارائه خواهیم داد. باشد که مورد استفاده پژوهشگران و علاقمندان مباحث تفسیری، قرار گیرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس