ابن تَغْری بِرْدی، یوسف (قاهره ۸۱۲ ـ۸۷۴ق)
مورخ مصری. در کودکی پدرش را از دست داد و تربیت او به ابن عدیم، قاضی القضات و جلال الدین عبدالرحمن بلقینی شافعی سپرده شد. علوم مختلفی را همچون فقه، نحو، بدیع، و ادبیات را نزد بزرگان این علوم فراگرفت، امّا بعد دلبسته تاریخ شد و در راه فراگیری آن تلاش بسیار کرد. ازجمله آثار او عبارت اند از النجوم الزاهره فی ملوک مصر و القاهره، که دربارۀ تاریخ مصر است و از فتح مصر و فرمانروایی عمروعاص در آن سرزمین تا وقایع ۸۷۲ق را دربرمی گیرد؛ المنهل الصافی و المستوفی بعدالوافی، که شرح احوال ۳ هزار نفر از حُکام، امراء، وزرا، دانشمندان، شعرا، مورخان، خطاطان و مهندسان است؛ اللطافة فی من ولی السلطنة و الخلافه، که از شرح میلاد رسول اکرم (ص) آغاز می شود و به شرح غزوات و احوال پیامبر(ص) و خلفای راشدین تا خلیفه القائم بامرالله پرداخته است و همچنین رساله ای در باب موسیقی.
مورخ مصری. در کودکی پدرش را از دست داد و تربیت او به ابن عدیم، قاضی القضات و جلال الدین عبدالرحمن بلقینی شافعی سپرده شد. علوم مختلفی را همچون فقه، نحو، بدیع، و ادبیات را نزد بزرگان این علوم فراگرفت، امّا بعد دلبسته تاریخ شد و در راه فراگیری آن تلاش بسیار کرد. ازجمله آثار او عبارت اند از النجوم الزاهره فی ملوک مصر و القاهره، که دربارۀ تاریخ مصر است و از فتح مصر و فرمانروایی عمروعاص در آن سرزمین تا وقایع ۸۷۲ق را دربرمی گیرد؛ المنهل الصافی و المستوفی بعدالوافی، که شرح احوال ۳ هزار نفر از حُکام، امراء، وزرا، دانشمندان، شعرا، مورخان، خطاطان و مهندسان است؛ اللطافة فی من ولی السلطنة و الخلافه، که از شرح میلاد رسول اکرم (ص) آغاز می شود و به شرح غزوات و احوال پیامبر(ص) و خلفای راشدین تا خلیفه القائم بامرالله پرداخته است و همچنین رساله ای در باب موسیقی.