ابن ترکمانی

[ویکی فقه] اِبْن ِ تُرْکُمانی ابوالحسن علاءالدین علی بن عثمان بن مصطفی ماردینی (۶۸۳ -۷۵۰ق /۱۲۸۴- ۱۳۴۹م )، مفسر، محدث ، فقیه و قاضی حنفی ، ادیب و شاعر مصری بود.
نیاکان او از قبیله « ترکمان » و از «ماردین » - قلعه ای در بین النهرین - بودند که به مصر کوچ کردند. پدر او قاضی فخرالدین (د ۷۳۱ق /۱۳۳۱م ) و برادرش احمد بن عثمان (د ۷۴۴ق /۱۳۴۳م ) و دو فرزندش عزالدین عبدالعزیز (د ۷۴۹ق /۱۳۴۸م ) و جمال الدین عبدالله (د ۷۶۹ق /۱۳۶۸م ) و برخی از نوادگان او نیز از فقیهان و قاضیان حنفی در مصر بوده اند.
تصدی مقام قاضی القضاة
وی دانش های روزگار خود را مانند ادبیات ، فقه ، حدیث ، تفسیر و کلام به خوبی آموخت و به مقام فقهی بلندی دست یافت و در ۷۴۸ق به جای قاضی القضاة زین الدین بسطامی (د ۷۷۱ق /۱۳۶۹م ) به قضاوت در مصر گمارده شد و تا هنگام مرگ این مقام را دارا بود و سرانجام در قاهره درگذشت .
مهم ترین رویدادهای زندگی
یکی از مهم ترین رویدادهای زندگی ابن ترکمانی و از مشهورترین فتاوی او به حادثه ای مربوط می شود که در مراسم حج سال ۷۴۸ق اتفاق افتاد. در این مراسم اختلافی در مورد وقوف در عرفه پدید آمد که ابن ترکمانی یک طرف این اختلاف بود. قاضی مکه در حضور قاضی القضاة عزالدین بن جماعة روز جمعه را روز وقوف در عرفه اعلام کرد و حال آنکه روز عرفه در مصر و اسکندریه روز پنجشنبه بود. ابن ترکمانی که مصری بود با رأی قاضی مکه مخالفت کرد و فتوا داد که حج حاجیان باطل است و جملگی آنان باید مُحرم بمانند و از تمام محرمات ایام احرام اجتناب ورزند تا بار دیگر در عرفه وقوف کنند. شافعیان ، سخت بر او خشم گرفته ، فتوایش را رد و حتی او را به محاکمه تهدید کردند که با پا در میانی ابن جماعة و نادیده گرفتن رأی ابن ترکمانی ماجرا پایان یافت .
آثار
...