ابن بغونش

لغت نامه دهخدا

ابن بغونش. [ اِ ن ُ ؟ ] ( اِخ ) ابوعثمان سعیدبن محمد ( 369-444 هَ.ق. ). فیلسوف و طبیب اندلسی. او از مردم طلیطله است. در قرطبه نزد مسلمه مجریطی و ابن عبدون و ابن جلجل علم آموخت و بطلیطله بازگشت و از مختصین امیر ظافر اسماعیل بن مطرف امیر آنجا گردید و کتب بسیار در علوم عقلیه گرد کرد و بمطالعه پرداخت و نیز علم طب آموخت ولکن در عمل طبیب خوبی نبود. در آخر عمر از کار کناره کرد و بعبادت و قرائت قرآن مشغول گشت.

پیشنهاد کاربران

بپرس