ابن بطریق
لغت نامه دهخدا
ابن بطریق. [ اِ ن ُ ب ِ ] ( اِخ ) اوطوقیوس یا افتیخوس سعیدبن بطریق فسطاطی مسیحی ( 263-328 هَ.ق. ). از اطبای مشهور زمان خویش و بطریق اسکندریه. او راست کتبی چند در طب و نیز تاریخی به نام نظم الجوهر در تاریخ سلاطین و خلفا و نصرانیت و بطارقه و اعیاد نصاری ، یحیی بن بطریق یکی از خویشاوندان او را بر این کتاب ذیلی است. ابن بطریق را برادری بوده موسوم بعیسی و او به مصر طبیب بوده است.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید