ابوعبدالله محمد ابن ابراهیم ابن بصال دانشمند عرب اهل اندلس در قرن ۱۱ میلادی که در مورد زراعت و درختکاری و فنون تولید محصولات کشاورزی تحقیق می کرد. کتاب اثرگذار او دیوان الفلاحه است که از کتابهای مؤثر در انقلاب زراعتی اندلس است.
... [مشاهده متن کامل]
وی رساله طبقه بندی خاک را نوشت که حاصلخیزی خاک را به ده طبقه تقسیم کرده است.
وی از اولین کسانی است که راجع به گیاهان معطر مطالبی علمی نوشت
وی در دربار خلیفه معتمد کار می کرد و باغ گیاه شناسی حائط السلطان را در سویل برای وی ایجاد کرد.
ابن بصال که اصالتاً اهل تولیدو بود، پس از فتح تولیدو توسط آلفونسوی ششم در سال ۱۰۸۵، به سویل نقل مکان کرد.
او ( برای زیارت ) به حجاز سفر کرد و از مصر، سیسیل، سوریه و ظاهراً کشورهایی از حبشه و یمن گرفته تا عراق، ایران و هند دیدن کرد و پس از یادگیری کشت پنبه بازگشت و احتمالاً بذرها و گیاهان را برای باغ گیاه شناسی تولیدو آورد.
کتاب «الکسد و البیان» او عمدتاً دربارهٔ زراعت ( تولید محصولات خوردنی ) است.
اثر مهم او رساله ای در زمین شناسی با عنوان «دیوان الفلاحه»، در اصل راهنمای خطی بود برای باغ او در تولیدو که در زمان حیات نویسنده خلاصه شده به صورت یک جلد به سبک کتاب القصد و البیان ( کتاب اجمال و وضوح ) درآمد.
این اثر بعداً در قرن سیزدهم از عربی به زبان کاستیلی و سال ها بعد به اسپانیایی ترجمه شد.
دیوان الفلاحه فاقد ارجاع به سایر زراعت شناسان است و به نظر می رسد که شامل تجربیات خود او باشد.
او در این کتاب بیش از ۱۸۰ گیاه کشت شده را توصیف می کند، از جمله نخود، لوبیا، برنج، نخود، کتان، سنجد، کنجد، پنبه، گلرنگ، زعفران، خشخاش، حنا، کنگر. گیاهان و ادویه جات از جمله زیره سبز، زیره، رازیانه، بادیان و گشنیز؛ سبزیجاتی که نیاز به آبیاری یا آبیاری فراوان دارند مانند خیار، خربزه، ترنجبین، هندوانه، کدو تنبل و کدو، بادمجان، مارچوبه، کپر و کلوسنت. سبزیجات ریشه ای هویج، تربچه، سیر، پیاز، تره فرنگی، ازگیل، فلفل سودانی، و غده رنگزا. سبزیجات برگ دار شامل کلم، گل کلم، اسفناج، خرفه، تاج خروس و شاتوت. او همچنین درختکاری را پوشش می دهد و جزئیات تکثیر نخل، زیتون، انار، به، سیب، انجیر، گلابی، گیلاس، زردآلو، آلو، هلو، بادام، گردو، فندق، انگور، مرکبات، پرتقال، پسته، کاج، سرو، شاه بلوط، بلوط هولم، بلوط برگریز، درخت بهشت، آربوتوس، نارون و زبان گنجشک را توضیح می دهد
... [مشاهده متن کامل]
وی رساله طبقه بندی خاک را نوشت که حاصلخیزی خاک را به ده طبقه تقسیم کرده است.
وی از اولین کسانی است که راجع به گیاهان معطر مطالبی علمی نوشت
وی در دربار خلیفه معتمد کار می کرد و باغ گیاه شناسی حائط السلطان را در سویل برای وی ایجاد کرد.
ابن بصال که اصالتاً اهل تولیدو بود، پس از فتح تولیدو توسط آلفونسوی ششم در سال ۱۰۸۵، به سویل نقل مکان کرد.
او ( برای زیارت ) به حجاز سفر کرد و از مصر، سیسیل، سوریه و ظاهراً کشورهایی از حبشه و یمن گرفته تا عراق، ایران و هند دیدن کرد و پس از یادگیری کشت پنبه بازگشت و احتمالاً بذرها و گیاهان را برای باغ گیاه شناسی تولیدو آورد.
کتاب «الکسد و البیان» او عمدتاً دربارهٔ زراعت ( تولید محصولات خوردنی ) است.
اثر مهم او رساله ای در زمین شناسی با عنوان «دیوان الفلاحه»، در اصل راهنمای خطی بود برای باغ او در تولیدو که در زمان حیات نویسنده خلاصه شده به صورت یک جلد به سبک کتاب القصد و البیان ( کتاب اجمال و وضوح ) درآمد.
این اثر بعداً در قرن سیزدهم از عربی به زبان کاستیلی و سال ها بعد به اسپانیایی ترجمه شد.
دیوان الفلاحه فاقد ارجاع به سایر زراعت شناسان است و به نظر می رسد که شامل تجربیات خود او باشد.
او در این کتاب بیش از ۱۸۰ گیاه کشت شده را توصیف می کند، از جمله نخود، لوبیا، برنج، نخود، کتان، سنجد، کنجد، پنبه، گلرنگ، زعفران، خشخاش، حنا، کنگر. گیاهان و ادویه جات از جمله زیره سبز، زیره، رازیانه، بادیان و گشنیز؛ سبزیجاتی که نیاز به آبیاری یا آبیاری فراوان دارند مانند خیار، خربزه، ترنجبین، هندوانه، کدو تنبل و کدو، بادمجان، مارچوبه، کپر و کلوسنت. سبزیجات ریشه ای هویج، تربچه، سیر، پیاز، تره فرنگی، ازگیل، فلفل سودانی، و غده رنگزا. سبزیجات برگ دار شامل کلم، گل کلم، اسفناج، خرفه، تاج خروس و شاتوت. او همچنین درختکاری را پوشش می دهد و جزئیات تکثیر نخل، زیتون، انار، به، سیب، انجیر، گلابی، گیلاس، زردآلو، آلو، هلو، بادام، گردو، فندق، انگور، مرکبات، پرتقال، پسته، کاج، سرو، شاه بلوط، بلوط هولم، بلوط برگریز، درخت بهشت، آربوتوس، نارون و زبان گنجشک را توضیح می دهد
