ابنِ بَزّاز اردبیلی، توکّل ( ـ پس از ۷۵۹ق)
صوفی ایرانی و از دراویش توکلی اردبیل. از مردم اردبیل و از مریدان شیخ صدرالدین موسی، پسر و جانشین شیخ صفی الدین اردبیلی، بود. ابن بزار کتابی با نام اَلْمَواهِبُ السَّنیة فی المناقب الصّفویة، معروف به صفوۀالصَّفا، در مناقب و تقریرات و کرامات شیخ صفی الدین نوشته است که از منابع مهم تاریخِ نیای بزرگ صفویان به شمار می رود. این اثر از لحاظ تاریخ تصوف باارزش است، اما فاقد تاریخ و سنوات است. صفوةالصفا چاپ شده است (بمبئی، ۱۳۲۹ ق؛ اردبیل، ۱۳۷۳ ش).
صوفی ایرانی و از دراویش توکلی اردبیل. از مردم اردبیل و از مریدان شیخ صدرالدین موسی، پسر و جانشین شیخ صفی الدین اردبیلی، بود. ابن بزار کتابی با نام اَلْمَواهِبُ السَّنیة فی المناقب الصّفویة، معروف به صفوۀالصَّفا، در مناقب و تقریرات و کرامات شیخ صفی الدین نوشته است که از منابع مهم تاریخِ نیای بزرگ صفویان به شمار می رود. این اثر از لحاظ تاریخ تصوف باارزش است، اما فاقد تاریخ و سنوات است. صفوةالصفا چاپ شده است (بمبئی، ۱۳۲۹ ق؛ اردبیل، ۱۳۷۳ ش).