ابن بختویه

لغت نامه دهخدا

ابن بختویه. [ اِ ن ُ ب ُ ی َ ] ( اِخ ) ابوالحسین عبداﷲبن عیسی بن بختویه ، از مردم واسط. تألیفاتی چند دارد و همه تجدید قواعد سابقین است ازجمله کتاب مقدمات که کنزالاطباء نیز نامیده میشود و در سال 420هَ.ق. تألیف کرده است و دیگر کتاب الزهد فی الطب.

دانشنامه آزاد فارسی

ابن بَختویه (قرن ۵ق)
(ضبط عربی: بَخْتَوَیْه) ابوالحسین عبدالله بن عیسی بن بختویه، پزشک و مؤلف آثار پزشکی از مردم واسط و ظاهراً اصل وی از نسطوریانِ آرامی زبان بود. پدرش نیز پزشک بوده است. ابوالحسین در ۴۲۰ ق کتاب مهمش کتاب المقدمات یا کنزالاطبّاء را برای پسرش نگاشت. ابن ابی اصیبعه این کتاب را در اختیار داشته و ازجمله تهیۀ یخ از شوره را از آن نقل کرده است. دو رسالۀ دیگرش کتاب الزهد فی الطب و کتاب القصد الی معرفة الفصد هستند که از رسالۀ اخیر نسخه ای باقی است.

پیشنهاد کاربران

بپرس