ابن باغان

لغت نامه دهخدا

ابن باغان. [ اِ ن ُ ] ( اِخ ) عباس بن باغان بن الربیع، مکنی به ابوالربیع. از اصحاب علوم هیئت. او راست : کتاب قسمةالمعمور من الارض و هیئةالدنیا. ( ابن الندیم ).

فرهنگ فارسی

مکنی به ابی الربیع از اصحاب علوم هیئت

پیشنهاد کاربران

بپرس