ابن بازیار

ابن بازیار (ح ۲۴۵ق)
شهرت محمد بن عبدالله بن عمر بغدادی قمی منجم مسلمان. از نسبت او چنین برمی آید که ابتدا در بغداد و سپس در قم می زیسته است. برخی از منابع متقدم او را شیعه دانسته اند، اما در این انتساب تردید است. وی در خلافت مأمون و معتصم عباسی که دورۀ شکوفایی پژوهش های نجومی بود، بالید و نزد کسانی چون حبش حاسب و ابومشعر بلخی به فراگیری علم نجوم پرداخت. ازجمله آثار منسوب به اوست: الاهویة؛ الزیج؛ القرانات و تحویل سنی العالم؛ الموالید و تحویل سنی الموالید؛ القرانات فی الاحکام؛ القرانات فی النجوم؛ از آثار ابن بازیار فقط یک اثر با عنوان القرانات در دست است که با توجه به مندرجات آن، احتمال می رود که دیگر آثار ذکرشدۀ او همه نام های مختلف همین یک کتاب باشند.