ابن اَنْباری، ابوالبرکات (۵۱۳ـ۵۷۷ق)
فقیه، نحوی و شاعر شیعه مذهب عرب. در مدرسۀ نظامیۀ بغداد، نزد ابومنصور رزّاز، آیین شافعی و فقه آموخت و نحو را نزد ابن شجری فراگرفت و تا آن جا پیش رفت که لقب «شیخ زمانه» گرفت و خود در نظامیه تدریس نحو می کرد. شهرت وی، به سبب اثر معروفش اسرارالعربیه، در نحو است. ابن انباری بیش از ۵۰ سال منشی مخصوص دربار خلفای عباسی بود و چندین بار منصب وزارت داشت. با آن که اصول و قواعد فقهی و نحوی را با هم ممزوج کرد، اما صاحب سبکی خاص نشد. از آثارش: الاعراب فی حل الاعراب، البلغة فی الفرق بین المذکر و المؤنث، نزهةالأَلِبَّاء فی طبقات الادباء، حلیةالعقود فی الفرق بین المقصور و الممدود.
فقیه، نحوی و شاعر شیعه مذهب عرب. در مدرسۀ نظامیۀ بغداد، نزد ابومنصور رزّاز، آیین شافعی و فقه آموخت و نحو را نزد ابن شجری فراگرفت و تا آن جا پیش رفت که لقب «شیخ زمانه» گرفت و خود در نظامیه تدریس نحو می کرد. شهرت وی، به سبب اثر معروفش اسرارالعربیه، در نحو است. ابن انباری بیش از ۵۰ سال منشی مخصوص دربار خلفای عباسی بود و چندین بار منصب وزارت داشت. با آن که اصول و قواعد فقهی و نحوی را با هم ممزوج کرد، اما صاحب سبکی خاص نشد. از آثارش: الاعراب فی حل الاعراب، البلغة فی الفرق بین المذکر و المؤنث، نزهةالأَلِبَّاء فی طبقات الادباء، حلیةالعقود فی الفرق بین المقصور و الممدود.
wikijoo: ابن_انباری،_ابوالبرکات_(۵۱۳ـ۵۷۷ق)