ابن الکناسه

لغت نامه دهخدا

ابن الکناسه. [ اِ نُل ْ ک ُ س َ ] ( اِخ )ابومحمد عبداﷲبن یحیی. ابن الکوفی گوید کنیت او ابویحیی و نامش محمدبن عبداﷲبن عبدالاعلی الاسدی الکوفی است. از کوفه به بغداد هجرت کرد و در آنجا مقیم شد و از بزرگان کوفیین ادب و از روات شعر و فصحاء بنی اسد چون جزی و ابوالموصول و ابوصدقه اشعار کمیت را فراگرفت. ابن کناسه خواهرزاده ابراهیم بن ادهم زاهد است. مولد او به سال 123 هَ.ق. و وفات بکوفه در سال 207 است و شعر نیکو میگفته و کتاب الأنواء و کتاب معانی الشعر و کتاب سرقات الکمیت من القرآن و غیره از اوست.

پیشنهاد کاربران

بپرس