ابن القاریه

لغت نامه دهخدا

ابن القاریه. [ اِ نُل ْ ی َ ] ( ع اِ مرکب ) جوجه. فَرْخ. فروج. ( المزهر ). و رجوع به ابن القاویه شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس