ابن الخلال
لغت نامه دهخدا
ابن الخلال. [ اِ نُل ْ خ َل ْ لا ] ( اِخ ) ابوالحجاج یوسف بن محمد. وفات 566 هَ.ق. دیوان انشاء مصر در ایام عبدالمجید عبیدی و پس از او با ابن خلال بود. او در بلاغت معروف بود و شعر نیکو میگفت و تا زمان کهولت در کار انشا بود و در آخر عمر انزوا گزید.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید