ابن الخل

لغت نامه دهخدا

ابن الخل. [ اِ نُل ْ خ َل ل ] ( اِخ ) ابوالحسن محمدبن مبارک بغدادی فقیه. درمدرسه نظامیه علم آموخت و در مسجد رحبه بتدریس پرداخت. گویند خطی نیکو داشت و دوستداران خط برای به دست آوردن آن بسیار از او استفتا میکردند تا کار بر اوتنگ شد، آنگاه با قلم شکسته فتاوی نوشت و بدین تدبیر از زحمت آنان بیاسود. برادر او احمدبن مبارک ابوالحسین ، فقیه و شاعر بود. ( 475-553 یا 552 هَ.ق. ).

فرهنگ فارسی

در مدرسه نظامیه علم آموخت و در مسجد رحبه بتدریس پرداخت

پیشنهاد کاربران

بپرس