ابن الحنایی. [ اِ نُل ْ ح َن ْ نا ] ( اِخ ) حسن بن علی بن امراﷲیا اسرافیل قسطنطینی ( 953-1012 هَ.ق. ). پدرش مدرس مدرسه حمزه بیک در بروسه بوده و مولد حسن قسطنطنیه است. او در آنجا بتحصیل ادب و فقه و غیر آن پرداخت وچندی مدرس مدرسه سلمانیه بود. در سال 999 بقضای حلب منصوب شد و در 1003 قاضی قاهره گردید و در ذی الحجه 1004 بمباشرت امور شرعیه شهر ادرنه و در جمادی الاَّخر 1006 بار دوم بقضای مصر بازگشت و سپس شش سال در بروسا و بعض بلاد دیگر قضا راند. عاقبت آنگاه که حکومت رشید را به مصر بدو تفویض کردند بدانجا درگذشت. ابن حنائی تذکره ای مشتمل بر احوال و اشعار شعرای مملکت عثمانی از زمان ظهور آن دولت تا عصر خود نوشته است.
