ابن الحرون. [ اِ نُل ْ ح َ ] ( اِخ ) محمدبن احمدبن الحسین بن الاصبغبن الحرون. یکی از ادبای بغداد. او راست : کتاب المطابق و المجانس. کتاب الحقایق. کتاب الشعر و الشعراء. کتاب الاَّداب. کتاب الریاض. کتاب الکُتّاب. کتاب المحاسن. کتاب مجالسةالرؤساء. ( ابن الندیم ). و ابن الندیم در دو باب دیگر نام ابن حرون را برده و یک جا کتاب البراعة و اللسن و در موضع دیگر کتاب فضل القرآن و کتاب الرسائل را بدو نسبت کرده است و ظاهراً در هر سه جا مراد همین محمدبن احمد است. واﷲ اعلم.
