( صفت ) راهگذری ( ترجمان القران ) راه نشین رهگذری : ابن السبیل راهگذاری است اگر توانگر باشد و اگر درویش بحکم مهمانی بتو فرو آید ... در اصطلاح فقیهان مسافری که در شهر خود توانگر است لیکن در سفر بی زاد و راحله مانده است و توانایی رفتن بخانه خود را ندارد . به چنین کس زکات میتوان داد جمع : ابناالسبیل .
