ابن التستری. [ اِ نُت ْ ت ُ ت َ ] ( اِخ ) سعیدبن ابراهیم ، مکنی به ابوالحسین. او نصرانی و از برآوردگان بنی الفرات بودو در اول قرن چهارم هجری میزیست. ابن التستری و پدرش در مکاتبات خویش سجع بکار می بردند. و کتاب المقصور و الممدود بترتیب الفبائی و کتاب المذکر و المؤنث بهمان ترتیب و کتاب الرسل فی الفتوح نیز بترتیب حروف از اوست ، و هم او را مجموعه رسائلی است از هر فنی.
