ابن البدوح

لغت نامه دهخدا

ابن البدوح. [ اِ نُل ْ ب ُ ] ( اِخ ) ابوجعفر عمربن علی بن البدوح قلعی. او در یکی از قلعه های مغرب متولد شد. در ادویه بسیطه و مرکبه و امراض و علاج آن بصیرت کامل داشت و حواشی چند بر کتاب ابوعلی بن سینا نوشت و از مغرب بمشرق آمده چندی در دمشق بزیست و علاوه بر طب در شعر و حدیث نیز عالم بود. و درسال 579 هَ.ق. درگذشت. ( از تاریخ اطبای لکلرک ).

فرهنگ فارسی

او در یکی از قلعه های مغرب متولد شد

پیشنهاد کاربران

بپرس