ابن اعرابی ابوعبدالله محمد بن زیاد

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ اَعْرابی ، ابو عبدالله محمد بن زیاد (۱۵۰-۲۳۱ق /۷۶۷- ۸۴۶م )، ادیب و شاعر سدة ۲ و ۳ق /۸ و ۹م ، مولای بنی هاشم ، اهل کوفه می باشد.
برخی پدر او را برده ای از اهل سند دانسته اند.
قفطی، علی ، انباه الرواة، ج۳، ص۱۳۲، قاهره ، ۱۳۷۴ق /۱۹۵۵م .
ابن اعربی ، مانند دیگر راویان و دانشمندان زمان ، برای کسب علم دو منبع در اختیار داشت : یکی علمای بزرگ و دیگری اعراب بادیه . می دانیم که وی از میان دانشمندان معاصر، علاوه بر مفضل ، با کسایی (د ۱۸۹ق /۸۰۵م ) نیز همنشینی داشت و از او نوادر و نحو آموخت .
ازهری، محمد، تهذیب اللغة، ج۱، ص۱۹، به کوشش عبدالسلام محمد هارون ، قاهره ، ۱۳۸۴ق /۱۹۶۴م .
ابن اعرابی احتمالاً از جوانی به کار تدریس پرداخت و کار او اندک اندک بالا گرفت و مجلس درس پر ابهتی تشکیل داد.
ابوالفرج اصفهانی، علی ، الاغانی ، ج۸، ص۳۶۲، قاهره ، ۱۹۲۳-۱۹۴۷م .
...

پیشنهاد کاربران

بپرس