ابن ابی ربیع. [ اِ ن ُاَ رَ ] ( اِخ ) عبیداﷲبن احمد قرشی اندلسی ، مکنی به ابوالحسین ( 599-688 هَ.ق. ). نحوی و ادیب. متولد دراشبیلیه . نحو را نزد شلوبین قرائت کرده و آنگاه که نصاری بر اشبیلیه مستولی شدند وی به سبته مهاجرت کرد. او راست شرحی بر الکتاب سیبویه و شرحی بر جمل.
