ابن ابی رافع

لغت نامه دهخدا

ابن ابی رافع. [ اِ ن ُ اَ ف ِ ] ( اِخ ) ابوالحسن. منجّم ، و کتاب الطلوع از اوست. ( ابن الندیم ). و در تاریخ الحکماء قفطی نام کتاب را کتاب الطوالع ضبط کرده است.

ابن ابی رافع. [ اِ ن ُ اَ ف ِ ] ( اِخ ) علی بن ابی رافع. اصلاً ایرانی و از صحابه رسول و خزینه دار حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام بود. او و برادرش عبیداﷲ کاتب آن حضرت بودند و چنانکه در فهرست نجاشی مذکور است علی نیز مانند پدر خویش کتابی در فقه کرده و پیش از این دو تن ، تا آنجا که میدانیم در اسلام کتاب نوشته نشده بود. در نام ابورافع خلاف است ، بعضی گویند هرمز و بعضی گویند ابراهیم یا اسلم و یا نام او کنیه او بوده است.

فرهنگ فارسی

اصلا ایرانی و از صحابه رسول و خزینه دار حضرت علی علیه السلام

پیشنهاد کاربران

بپرس